วันวุ่นวายของชีวิตในห้องฉุกเฉิน (ตอนที่ 1)

คำบรรยาย : งานนำเสนอนี้ไม่สามารถหา download ได้ตาม internet ทั่วไป เนื่องจากถูกจัดอยู่ในเรต น (บรพ) คือ โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม แนะนำให้ผู้บริหารโรงพยาบาลที่ชมอยู่ภายใต้คำแนะนำ การดูแลอย่างใกล้ชิดจากผู้ปฏิบัติงานทางผู้จัดทำ ไม่อนุญาตให้ท่านผู้หนึ่งผู้ใด คิดลอกเลียนแบบ ส่วนหนึ่งส่วนใดแม้เพียงพฤติกรรมของตัวละคร อันจะเป็นการทำให้เกิดการเสื่อมเสียชื่อเสียงได้ หากพบการละเมิด ทำซ้ำ ปลอมแปลง จะดำเนินการให้ถึงที่สุด ก่อนรับชม กรุณาเปิดเครื่องมือสื่อสารทุกชนิด ปรับไปที่จุดดังสุด ถ้าไม่รู้จะโทรหาใคร ชวนคนข้าง ๆ คุยก็ได้ ไม่ต้องเกรงใจ คุยสิ คุยเลย ถ้าศรียังทนได้ เราก็รอได้ เชิญครับ

คำเตือน : ผู้จัดทำขอปฏิญาณว่าเหตุการณ์ ชื่อตัวละคร บทแสดงเป็นเพียงเหตุการณ์สมมติเท่านั้น ไม่ได้มีส่วนใดตรงกับชีวิตจริง หรือคิดจะล้อเลียน ถากถาง ผู้ใดทั้งสิ้น แนะนำชมเพื่อความบันเทิงเท่านั้น กรุณาอย่าใช้วิจารณญาณใคร่ครวญให้หนักสมอง

หมายเหตุ : ไม่เหมาะสำหรับผู้บริหารโรงพยาบาลเป็นอย่างยิ่ง อย่าลืมว่าเป็น เรต น (บรพ) ถ้าจะชมจริง ๆ อย่าลืมเรียกลูกน้องมาให้คำแนะนำด้วย

ฉากที่ 1 องค์ที่ 1 : ณ บ้านพักแห่งหนึ่ง / ศูนย์สั่งการ

ในบ้านมีชายหนุ่ม(สิทธิโชค) นั่งชม TV เชียร์ถ่ายทอดบอล หลังจากที่ถูกหญิงชรา (ป้าม้วย) เดินมาข้างหลัง สะกิดเรียก บ่นว่ามีอาการเจ็บหน้าอก หายใจไม่ออกอย่างฉับพลัน ก็ตกใจ ลนลาน พลางหยิบโทรศัพท์กดขอความช่วยเหลือหมายเลข 1669

ศูนย์สั่งการ : 1669 สวัสดีครับ ภาพิบัติรับสายครับ

ชายหนุ่ม : ป้าผมแน่นหน้าอกครับ ช่วยจัดรถฉุกเฉินรับส่งทีครับ

ศูนย์สั่งการ : รบกวนแจ้งข้อมูลด้วยครับ ใครป่วย อยู่ที่ไหน อาการเป็นยังไงบ้าง หมดสติหรือเปล่า ตั้งแต่เมื่อไร โรคประจำตัวเดิมเป็นอะไร กินยาอะไรอยู่บ้าง เคยรักษาตัวที่โรงพยาบาลไหน ชื่อผู้แจ้งติดต่อ เบอร์โทรศัพท์และรายละเอียดที่สามารถติดต่อกลับได้ครับ

ชายหนุ่ม : เอ่อ ป้าม้วยที่ขายกล้วยแขกอยู่หน้า ซอยปราณี ครับ แน่นอก ไม่รู้ตัวครับ ...

ศูนย์สั่งการ : รับทราบครับ สั่งการ (กดออด)

ชิพสุญ (เพื่อนที่ศูนย์วิทยุถาม) : ยังได้ข้อมูลไม่ครบเลยนะ สั่งการเลยเหรอ

ภาพิบัติ : สั่งเลย หมดสติ advance อยู่แล้ว ไม่เห็นต้องรอ commander เดี๋ยวไม่ทันการ

ชิพสูญ : แล้วรายละเอียดล่ะ

ภาพิบัติ : เดี๋ยวค่อยขอระหว่างออกรถ ต้องรีบสั่งการ ถ้าติดต่อไม่ได้ค่อยยกเลิก

ฉากที่ 2 องค์ที่ 1 : ห้องพัก EMT - พยาบาล 11 / รถ EMS

เสียงออดดัง (สนั่น) ....

ห้องพัก EMT - (เดิม EMT นั่งเล่นคอมพ์, รีดเสื้อ, โทรศัพท์) พอออดดัง ก็ลุกขึ้นหยิบเสื้อ แต่งตัว คว้าวอ วิ่งไปที่รถ โดยมีน้อง EMT b 1 คนใส่รองเท้าแตะ, หยิบ oishi ดูดน้ำชาไปด้วย ขณะที่วิ่ง

พยาบาล 11 - (นั่งฟัง mp 3 อ่านหนังสือคอสโมสร้างภาพ แต่จริง ๆ แล้วอ่าน catalog seven eleven สะสมแสตมป์เพชรเพื่อรอแลกของแถม) พอได้ยินเสียงออด ก็คว้ามือถือ หูฟัง ถุงขนม ใส่รองเท้าสีชมพูแปร๊ด วิ่งไปขึ้นรถที่รถฉุกเฉินคันที่ 10 (รวยครับ มี 10 คัน แต่จริง ๆ 4 คันส่งซ่อม 2 คันไว้ refer เอาไปเติมน้ำมันอยู่ อีก 3 คันไม่ได้ผ่อนต่อเลยถูกยึดครับ)

EMT a: (แจ้งวิทยุ) เจ้าหน้าที่ 110 , 001 , 101 พร้อม 11 ออกเหตุผู้ป่วยหญิง 62 ปี มีอาการเจ็บแน่นหน้าอก 01.25 น. (start เครื่องรอ) ขอทราบรายละเอียดผู้ป่วย

EMT b: (เปิดประตูด้านข้างรถ) พี่ครับเห็น คนขับมั้ยครับ เรามากันครบทีมแล้วครับ

EMT a: ไม่เห็น ให้ศูนย์ตามอีกทีมั้ย

EMT c: ไม่ต้องเด็กแว้นท์มาแว้ว... (วิ่งพร้อมใส่เสื้อไปด้วย) (กระโดดขึ้นรถ) จะไปไหนกันดีจ๊ะ น้องสาว (หันไปทางพยาบาล 11) จากนั้นรถก็ถูกกระชากออกตัวไป ปาดซ้าย ปาดขวา ...

ฉากที่ 3 องค์ที่ 1 บ้านพักป้าม้วย / บนรถ EMS

ถึงที่บ้านพักป้าม้วยเป็นตึกเก่าสูง 2 ชั้น ดูภายนอกวังเวง แต่ข้างในอบอุ่นถึงขั้นร้อน พยาบาล 11 เปิดประตูออกมายืนข้างรถหลังจากที่รถจอด

พยาบาล 11 : ที่นี่สินะ น่าจะชั้น 2 นะ ( ประคองตัวเองออกจากรถ อีกมือเปิดถุงออก เตรียมอาเจียน)

EMT a, b: (เตรียมอุปกรณ์) ด้านบนเลยครับ ห้อง 205 ปีกซ้าย โซนตะวันตก (จริง ๆ แล้วเป็นแฟลต แต่ต้องบอกให้ฟังดูดี) เดินมาจนถึงที่ห้องเกิดเหตุ 205

พยาบาล 11 : ไหนคะ ผู้แจ้งเหตุ

ชายหนุ่ม : ผมครับ

พยาบาล 11 : สิทธิ์อะไรคะ

ชายหนุ่ม : เอ้อ สิทธิโชคครับ

พยาบาล 11 : ไม่ใช่ค่ะ คนไข้น่ะค่ะ สิทธิ์รักษาที่ไหนคะ

ชายหนุ่ม : โรงพยาบาล ห้วยหนองหลึม ครับ

พยาบาล 11 : ตกลงค่ะ เดี๋ยวญาติเตรียมยาเก่า เตรียมบัตรประชาชนคนไข้ บัตรทอง บัตรเครดิต บัตรประกันชีวิต พินัยกรรมพร้อมเบอร์โทรทนายความไปที่โรงพยาบาลด้วยนะคะ

ชายหนุ่ม : แล้วคนไข้ล่ะครับ

พยาบาล 11 : เดี๋ยวให้หมอที่โรงพยาบาลเขาดูก่อนสิคะ รีบไปโรงพยาบาลเถอะค่ะ อย่าชักช้าเลย เตรียมของครบแล้วขึ้นรถเลยค่ะ

EMT ช่วยกันขนย้ายคนไข้ขึ้นรถ (ใช้ spinal บอร์ด + ออกซิเจน mask, hard collar ด้วย แบบผู้ป่วย trauma) บนรถ พยาบาลวัดความดันแล้วถามประวัติเล็กน้อย

พยาบาล 11 : เป็นอย่างไรบ้างคะ

ป้าม้วย : เหนื่อยค่ะ

พยาบาล 11 : เหรอคะ หนูก็เหนื่อยค่ะ เนื้อย เหนื่อย โดยเฉพาะเวรดึก แล้ว ป้าเป็นตั้งแต่เมื่อไรคะ

ป้าม้วย : เมื่อเช้าวานน่ะจ้ะ

พยาบาล 11 : แล้วป้าไปโรงพยาบาลบ้างไหมคะ

ป้าม้วย : ไม่มีคนพาไป ไปนอนโรงพยาบาลล่าสุดก็ 3 เดือนมาแล้ว

พยาบาล 11 : ดีค่ะ เดี๋ยวไปตรวจวันนี้นะคะ (แล้วก็ก้มลงอ่านคอสโม(catalog seven ต่อ)

ป้าม้วย : ป้าอึดอัด ขอนั่งได้ไหม

พยาบาล 11 : นอนเถอะค่ะ ปลดป้าออกเดี๋ยวตกค่ะ รถมันแรงน่ะป้า เหวี่ยงซ้ายป่ายขวา ทนหน่อยเดี๋ยวก็ถึงโรงพยาบาลแล้ว